پیامبر اکرم در راه مدینه

پیامبر گرامی (ص) در سال دهم بعثت در شبهای یازدهم و دوازدهم بیتوته در منی با «اوسیان» و «خزرجیان» پیمان بست که حضرتش، آهنگ مدینه کند، و هر دو گروه دفاع از جان او را بر عهده بگیرند، درست سه ماه بعد، رسول گرامی در دوازدهم ربیع و بر قبیله ی «بنی عمرو بن عوف» که تیره ای از اوس بودند وارد شد، و پیش از پیامبر، دیگر پیشاهنگان مهاجرت از مکه، بر این قبیله وارد شده و مورد پذیرایی قرار گرفته بودند و سه روز بعد یعنی در نیمه ی همان ماه، علی با گروهی از «فوالم» به پیامبر پیوست و پیامبر در مدت اقامت چهار روزه ی خود، بنای مسجدی را به نام مسجد «قبا» پی ریزی کرد، و روز بعد آهنگ مدینه نمود.
در شأن و عظمت معنوی این مسجد همین بس که قرآن آن را به این شیوه توصیف می کند و می فرماید: «لمسجد أسس على التقوى من أول یوم أحق أن تقوم فیه فیه رجال یحبون أن یتطهروا و الله یحب المطهرین؛ مسجدی که از روز نخست بر تقوی و پرهیزگاری بنا شده، شایسته است که در آنجا برای نماز بایستی، در این مکان مردانی است که می خواهند مهذب و پاکیزه شوند، و خداوند افراد پاکیزه را دوست دارد.» (توبه/ 108)
«یعقوبی» می نویسد: «علت اینکه پیامبر (ص) سرزمین «بنی عمرو بن عوف» را به سرعت ترک کرد، این بود که افرادی از این قبیله هنوز بر آیین بت پرستی بودند و به هنگام شب به خوابگاه پیامبر (ص) سنگ پرتاب می کردند، از این جهت پیامبر آن نقطه را به سرعت به قصد نزول در مدینه، ترک گفت، و در مسیر خود روز جمعه از اقامتگاه قبیله «بنی سالم» عبور می کرد که شتر پیامبر در برابر مسجد آنان که قبل از ورود پیامبر ساخته بودند، زانو به زمین زد و نخستین نماز جمعه را با جمعیت صد نفری در آن مسجد به جا آورد و خطبه ای خواند که در کتابهای سیره نقل شده است.»
آنگاه سوار بر شتر شد، هر تیره ای از دو قبیله خواستار نزول پیامبر بر آنان بود ولی همگی یک پاسخ می شنیدند و آن اینکه «شتر من در هر نقطه ای زانو به زمین بزند بر آنجا وارد خواهم شد.»
اتفاقا شتر وی در برابر خانه ی «ابو ایوب» زانو به زمین زد. در این لحظه مردم اطراف پیامبر (ص) را گرفتند و هر یک اصرار می ورزیدند که در منزل او سکنی گزیند در این موقع مادر ابوایوب از فرصت استفاده کرد، اثاث پیامبر را به خانه ی خود برد، وقتی اصرار مردم افزایش یافت، رسل گرامی (ص) فرمودند: «اثاث من کجا است؟»
گفتند: «مادر ابو ایوب به خانه اش برد.»
پیامبر (ص) فرمود: «اثاث هر کجا، سکنی هم همانجا.»
در این موقع «اسعدبن زراره» زمام شتر پیامبر (ص) را گرفته و به سمت منزل ابو ایوب هدایت کرد خانه ی ابو ایوب دو طبقه داشت، پیامبر طبقه ی همکف را برای اینکه ملاقات با مردم سهل و آسان باشد، برگزید.

منـابـع

کلیــد واژه هــا