علاقه غیرمنطقی به زن و فرزند؛ مانعی بر سر راه انسان

خداوند در قرآن کریم می فرماید: «یا ایها الذین آمنوا ان من ازواجکم و اولادکم عدوا لکم فاحذروهم؛ ای کسانی که ایمان آورده اید! بی تردید برخی از همسران شما و فرزندانتان دشمن شمایند، پس از آن ها برحذر باشید». (تغابن/ 14)
ازواج به معنی همسران است. هم شامل زن می شود و هم شامل مرد. این نکته را باید توجه داشت این که می فرماید؛ بعضی از همسران و فرزندان شما دشمنان شما هستند، منظور این نیست که بعضی از همسران و بعضی از فرزندان شما احساسات دشمنانه نسبت به شما دارند. شکی نیست که چنین چیزی هست؛ یعنی زیاد اتفاق می افتد که همسرانی نسبت به همسران خود و یا فرزندانی نسبت به پدران خود احساسات کینه توزانه دارند، این به جای خود. بحث آیه قرآن فعلا درباره آن مطلب نیست، بحث درباره این است که گاهی چیزهایی برای انسان به شکلی در می آید که اثر آنها برای انسان مانند اثر دشمن است. سرگرمی خاصی که تو با او داری، با تو آن می کند که یک دشمن می کند.
پس در اینجا منظور، آن همسران و فرزندانی که واقعا نسبت به همسران و یا پدرانشان احساسات دشمنانه و کینه توزانه دارند نیست؛ برعکس، مقصود مواردی است که احساسات خیلی دوستانه ای دارند و در شأن نزول آیه هم شخصی از صحابه پیامبر اکرم (ص) را نام می برند که هر وقت تصمیم می گرفت در هجرتی و یا در جهادی شرکت کند یا در کار خیری مشارکت کند، خانواده اش از شدت محبتی که به او داشتند می آمدند در حضورش گریه می کردند تا بالاخره او را از تصمیمش منصرف می کردند. اینها که دشمنش نبودند، بلکه چون خیلی دوستش داشتند مرتب گریه می کردند، ولی رفتار آنها عملا مانند رفتار یک دشمن بود.
پیامبر فرمود: دشمنان شما آنها نیستند که در میدان جنگ با شما مقابله می کنند و با آنها می جنگید و کشته می شوند، بلکه دشمن شما یکی نفس خود شماست که در میان دو پهلوی شما قرار گرفته است و دیگر آن دسته از همسران و فرزندان شما که مانع راه شما می شوند. البته قرآن هم می فرماید که بعضی از همسران و فرزندان شما دشمنان شما هستند نه همه همسران و فرزندان.

منـابـع

کلیــد واژه هــا