بهشت تجلی گاه سلام و سلامتی

قرآن کریم بهشت را دارالسلام معرفی می کند و می فرماید:
«إن المتقین فی‌ جنات و عیون* ادخلوها بسلام ءامنین* و نزعنا ما فی‌ صدورهم‌ من غل إخوانا علی‌ سرر متقابلین* لایمسهم فیها نصب و ما هم‌ منها بمخرجین؛ به درستی که پرهیزگاران‌ در بهشت هائی‌ و چشمه هائی‌ هستند، که بدانها خطاب‌ می گردد: در آنجاها داخل‌ شوید که برای‌ شما سلام‌ و ایمنی‌ خواهد بود. و ما هر گونه غل و تنگی‌ و کدورتی‌ را از سینه های‌ آنان‌ بیرون‌ کشیدیم‌، که همه با هم‌ برادر بوده و روبروی‌ یکدگر بر روی‌ تختهائی‌ قرار دارند. سختی‌ و مشکلات أبدا بدانها نمی رسد، و هیچگاه از آن‌ بهشت ها و چشمه ها بیرون‌ رانده نمی‌شوند.» (حجر/ 45- 48)
و بر همین‌ اساس‌، بهشت محل سلام و سلامت است یعنی‌ هیچگونه سختی‌ و ناراحتی‌ و مرض‌ و فقر و مرگ‌ و هلاکت و نقصان‌ در هیچیک‌ از ابعاد وجودی‌ انسان‌ نیست.
«و لدار الاخرة خیر و لنعم دار المتقین* جنات عدن یدخلونها تجری‌ من‌ تحتها الانهار لهم فیها ما یشآون کذالک یجزی‌ الله المتقین* الذین تتوفبهم الملائکة طیبین یقولون سلام علیکم ادخلوا الجنة بما کنتم تعملون؛ و البته خانه آخرت مورد پسند و اختیار است؛ و چه بسیار نیکوست خانه پرهیزگاران‌. بهشت های‌ عدنی‌ است که در آنها داخل‌ می شوند، و از زیر درختان‌ آنها نهرهائی‌ جاری‌ است، و هر چه بخواهند برای‌ آنانست؛ و اینطور خداوند پرهیزگاران‌ را پاداش می دهد، آنانکه چون‌ فرشتگان قبض‌ روح‌، روح‌ آنان‌ را بگیرند و بمیرانند، آنان‌ پاک‌ و پاکیزه و طیب‌ هستند و به آنها می گویند: سلام علیکم، داخل‌ در بهشت شوید در اثر اعمالی‌ که شما به جا می آورده اید!» (نحل/ 30- 31)
«إن أصحاب الجنة الیوم فی‌ شغل فاکهون* هم و أزواجهم فی‌ ظلال علی‌ الارانئک متکـون* لهم فیها فاکهة و لهم‌ ما یدعون* سلام قولا من‌ رب رحیم؛ اهل‌ بهشت در آن‌ روز در اشتغال‌ (به خدای‌ خود و به موجودات مجرده ملکوتیه عالم‌ علوی‌) خوش‌ و خرم‌ متنعمند. ایشان‌ با جفتهایشان‌ در زیر سایه هائی‌ بر روی‌ تختها تکیه زده اند، و از برای‌ آنهاست هر گونه میوه ای‌، و از برای‌ آنهاست آنچه را بخواهند و طلب‌ کنند: سلامی‌ است که از ناحیه پروردگار مهربان‌ به آنها گفته می‌شود.» (یس/ 55- 58)
در اینجا می‌بینیم‌ که سلام‌ خداوند، مطلوب‌ و مقصود آنهاست، چرا که آنان‌ طالب‌ خدا هستند. دورانی‌، سلوک‌ به سوی‌ خدا نموده و برای‌ لقاء و حضور و عرفان‌ و بالاخره فناء در ذات اقدس‌ او و بقاء به بقاء و ابدیت او سیر نموده اند، و اینک‌ به دار السلام‌ رسیده اند؛ و خدایشان‌ ولی و سرپرست و مدیر و مدبر امور آنها می گردد.
«لهم دار السلام عند ربهم و هو ولیهم‌ بما کانوا یعملون؛ از برای‌ آنهاست دارالسلام‌ نزد محبوبشان‌ و مقصودشان‌ و معشوق‌ حقیقی‌ و واقعی‌ و کعبه آمالشان‌ خداوند عز و جل؛ و اوست ولی و صاحب‌ اختیار آنان‌ در برابر آنچه را که در دنیا انجام‌ داده بودند.» (انعام/ 127)