مسلم ابن کثیر ازدی اعرجی

از یاران امام علی (ع) بود و برخی از مورخان گفته اند از تابعین پیامبر بوده و حتی زمان پیامبر را درک کرده است. پدرش کثیر بن قلیب صدفی ازدی کوفی بود- از طایفه ی ازد- و خودش ساکن کوفه بود. مسلم در فتح مصر شرکت داشت و در جنگ جمل، همراه امام علی (ع) جنگید و در یکی از جنگ های امام (که شاید همین جنگ جمل بوده) تیری به پایش خورد و پایش آسیب دید و لنگ می زد؛ از این رو به مسلم اعرجی (کسی که پایش لنگ می زند) مشهور شد. در جریان قیام حسینی او برای بیعت با امام حسین (ع) از کوفه خارج شد تا رهسپار به سوی اباعبدالله شود و هنگام آمدن آن حضرت در سرزمین کربلا به امام پیوست. صبح روز عاشورا هم در اولین یورش همه جانبه ی لشگر عمر سعد به سپاه حسینی به یاری امام رفت و شجاعانه نبرد کرد تا به شهادت رسید.

توضیحات: نام او را اسلم بن کثیر و سلیمان بن کثیر نیز ذکر کرده اند.


منابع :

  1. موسوعه الامام الحسین

  2. جواد محدثی- فرهنگ عاشورا

  3. دائرة‌المعارف تشیع به نقل از (اعیان الشیعه، ابصار العین، جامع الرواة، بحارالانوار و...)

  4. شیخ عباس قمی- منتهی الامال

  5. میرزا خلیل کمره ای- عنصر شجاعت

https://www.tahoor.com/fa/Article/PrintView/29608