کیفر و پاداش پاره ای از اعمال از نظر پیامبر اکرم

فارسی 3539 نمایش |

پیامبر اکرم (ص) درباره کیفر پاره ای از اعمال انسان میفرماید: کسى که بدرفتارى و اخلاق زشت و ناسازگاریهاى زن خود را تحمل کند، خداوند در برابر هر روزى که با بى مهریهاى او ساخته است به اندازه پاداش حضرت ایوب (ع) به خاطر بلایى که گریبانگیر او بوده، و در رویارویى با آن، بردبارى و شکیبائى ورزیده است به او اجر و پاداش خواهد داد؛ و براى همسر ناسازگار او، به ازاى هر روز، به اندازه شنهاى درهم فشرده بیابانهاى عالج گناه خواهد نوشت. و اگر پیش از آنکه رضایت شوى خود را به دست آورد و با او سازگارى پیشه کند، از دنیا برود، در روز قیامت همراه با منافقان به درک زیرین دوزخ سرنگون خواهد شد. و کسى که زنى ناسازگار داشته باشد و با تنگدستیهاى او نسازد و بیش از توان مرد از او طلب کند و بر او سخت بگیرد، خداوند هیچ یک از اعمال نیک او را -که مانع از حرارت آتش دوزخ باشد- نخواهد پذیرفت، و تا زمانى که چنین رفتارى با شوى خود داشته باشد، مورد خشم خداوندى قرار خواهد داشت. و کسى که به برادر (دینى) خود احترام بگذارد، بدون تردید خدا را گرامى و محترم داشته است، و شما در مورد کسى که خدا را گرامى داشته چه مى اندیشید؟! و کسى که، مسئولیت سرپرستى گروهى را بر عهده بگیرد ولى با آنان به نیکى رفتار نکند، (در روز قیامت) در برابر هر روزى که بر آنان فرمان رانده است، به مدت هزار سال در گوشه اى از جهنم زندانى مى شود، و در حالى محشور مى شود که دستهایش به گردنش غل شده باشد. و اگر به فرمان خداوند متعال چنین مسئولیتى را بر عهده گرفته باشد، سرانجام خداوند او را (از عذاب خود) نجات دهد، ولى اگر به ناروا و به ناحق بر آنان، فرمان رانده باشد، خداوند (در روز قیامت) او را هفتاد سال در دوزخ سرنگون خواهد کرد. و کسى که (در میان جمعى) بر اساس قوانین و احکام الهى داورى نکند، همانند کسى است که به دروغ شهادت داده باشد، و (در روز قیامت) او را در آتش دوزخ افکنند تا به عذاب کسى که به ناروا شهادت داده است گرفتار شود.
و کسى که در این دنیا دورو و دو زبان (منافق و چند چهره) باشد، در روز قیامت نیز به همان صورت محشور خواهد شد (و کیفر منافقان را خواهد چشید). و کسى که براى آشتى دادن دو (یا چند) نفر گام بردارد، فرشتگان خدا پیوسته درود و صلوات خود را بر او نثار کنند تا باز گردد، و پاداش شب قدر را به او خواهند داد. و کسى که براى گسیختن رشته دوستى میان دو (یا چند) نفر گام بردارد، میزان گناه او به اندازه پاداش کسى است براى آشتى دادن آنان اقدام مى کند، و مدام لعنت خداوندى را در نامه اعمال او مى نویسند تا وارد جهنم شود، و عذابش در آنجا چند برابر خواهد شد. و کسى که براى کمک یا سود رساندن به برادر (دینى) خود گام بردارد، ثواب مجاهدان در راه خدا را خواهد داشت. و کسى که براى عیبجوئى یا رسوایى برادر (ایمانى) خود قدم بردارد، با اولین گام در جهنم خواهد بود، و خداوند عیبهاى او را در نزد مردم آشکار ساخته و او را رسوا مى سازد. و کسى که براى دیدار و دلجوئى خویشاوندان و نزدیکان خود گام بردارد خداوند پاداش صد شهید را به او خواهد داد؛ و اگر به پرسش احوال او بپردازد و با جان و مال یاریش کند، در برابر هر قدمى که در این راه خداپسندانه بر مى دارد، چهل میلیون حسنه براى او ثبت مى شود، و چهل میلیون درجه به مقام و منزلت او در پیشگاه خداوند افزوده مى گردد و به منزله آن است که یک صد سال خدا را عبادت کرده باشد. و کسى که براى جدایى و گسیختن رابطه خویشاوندى، گام بردارد مورد خشم و لعنت الهى در دنیا و آخرت قرار خواهد گرفت و سنگینى بار گناه او به اندازه کسى است که قطع رحم کرده باشد. و کسى که بکوشد تا دو مسلمان را به همسرى یک دیگر درآورد، خداوند (در آخرت) هزار حور بهشتى را که هر یک در قصرى از در و یاقوت آرمیده اند، به ازدواج او در مى آورد، و در برابر هر قدمى که در این رابطه برمى دارد یا هر کلمه اى که بر زبان جارى مى سازد پاداش عمل یک سال تمام را که شبها سرگرم نماز و عبادت و روزها را به روزه دارى سپرى سازد، به او خواهند داد.
و کسى که براى جدایى در میان زن و مرد اقدام نماید، در دنیا و آخرت مورد خشم و لعنت خداوندى قرار مى گیرد، و بر خداست که او را با هزار سنگ آتشین سنگسار کند؛ و اگر کسى براى گسیختن رابطه زناشویى آن دو، گام بردارد -در دنیا و آخرت- مورد خشم و ناخشنودى خداوند قرار خواهد گرفت و خداوند او را از نظر به روى خود محروم خواهد ساخت -اگر چه کار آن زن و شوهر به جدایى و طلاق نکشد-. و کسى که نابینائى را به مسجد یا به خانه و یا به هر جایى که او در نظر دارد، برساند، خداوند در برابر هر قدمى که در این راه برمى دارد، پاداش آزاد کردن یک بنده را (در راه خدا) در نامه اعمال او مى نویسد، و فرشتگان درود و سلام خود را بر او نثار مى کنند، تا زمانى که از او جدا شود. و کسى که انجام نیاز نابینایى را بر عهده بگیرد و تلاش کند تا آن را انجام دهد، خداوند متعال دو برات آزادى به او عنایت مى فرماید: یکى برات آزادى از آتش، و دیگرى برات دورى از نفاق و چند چهرگى؛ و در این دنیا هفتاد هزار حاجت او را برآورده مى سازد، و تا وقتى که (به خانه و یا محل کار خود) بازگردد غرقه دریاى رحمت بى منتهاى الهى خواهد بود. و کسى که یک شب و روز، پرستارى بیمارى را بر عهده بگیرد، خداوند متعال او را با حضرت ابراهیم خلیل (ع) محشور مى سازد و از پل صراط به سرعت برق خواهد گذشت. و کسى که تلاش کند تا حاجت بیمارى را برآورده سازد، از آلودگى تمام گناهانى که تا آن روز انجام داده است (بجز حق الناس) مانند روزى که از مادر زاده شده، (پاک و پاکیزه) بیرون مى آید. در این هنگام مردى از انصار، پرسید: یا رسول الله! اگر بیمار، از بستگان او باشد چطور؟ رسول خدا (ص) فرمود: بزرگترین اجر و پاداش الهى از آن کسى است که در برآورده کردن نیازهاى خویشاوندان خود کوشش کند.
و کسى که به افراد خانواده و تحت تکفل خود نرسد و رابطه خود را با فامیلهاى خود قطع کند (قطع رحم نماید)، خداوند در روزى که به نیکوکاران پاداش مى دهد، او را از آن محروم ساخته و او را به خود واگذارد. و کسى را که خداوند متعال در آخرت رها کرده و به خود واگذارد او مانند هلاک شدگان سرگردان است تا بلکه راه گریزى پیدا کند، ولى توفیق نجات نخواهد یافت. و کسى که به حاجتمندى وام بدهد و در مطالبه آن بر او سخت نگیرد، تمام گناهان گذشته او از نامه اعمالش پاک مى گردد، و خداوند به ازاى هر درهمى که وام داده است یک هزار قنطار در بهشت به او خواهد داد. و کسى که یک گرفتارى از گرفتاریهاى دنیوى برادر دینى خود را برطرف کند، خداوند نظر رحمت خود را به او معطوف مى دارد و با همان نظر رحمت، از اهل بهشت گردد، و خداوند گرفتاریهاى او را در دنیا و آخرت برطرف سازد. و کسى که براى آشتى دادن زن و شوهرى قدم بردارد، خداوند به او اجر هزار شهید را که در راه خدا به شهادت رسیده باشند، به او کرامت فرماید، و به ازاى هر قدمى که در این رابطه برمى دارد و یا هر کلمه اى که بر زبان مى آورد، عبادت یک سال را -که شبهاى آن به عبادت و شب زنده دارى و روزهاى آن به روزه دارى سپرى شده باشد- به او عنایت کند. و کسى که به برادر مسلمان خود وام دهد، خداوند به ازاى هر درهمى به وزن کوه احد و کوههاى رضوى و طور سینا، براى او حسنه مى نویسد؛ و چنانچه پس از سرآمدن مهلت باز پرداخت وام بر او سخت نگیرد و با او مدارا نماید، (در روز قیامت) به سرعت برق و بدون هیچ حساب و کتاب و عذابى از پل صراط خواهد گذشت.
و کسى که از وام دادن به برادر مسلمانش که در نزد او از تنگدستى شکایت مى کند خوددارى نماید، خداوند در آن روزى که به نیکوکاران پاداش خیر عنایت مى فرماید، بهشت را بر او حرام خواهد کرد. و کسى که نیازمندى را جواب کند در صورتى که مى تواند خواسته او را برآورده سازد، مرتکب گناهى همانند گناه عشار شده است. راوى مى گوید: عوف بن مالک از جاى برخاست و پرسید: یا رسول الله! گناه عشار چقدر است؟! فرمود: بر او هر شب و روز لعنت خدا و فرشتگان و همه مردم است، و کسى که خداوند او را لعنت کند، یار و یاورى براى او نخواهى یافت (و همه او را به حال خود واخواهند گذارد). و کسى که در حق برادر ایمانیش کار نیکى انجام دهد و به خاطر آن، به گردن او منت بگذارد، عمل نیک او تباه مى گردد و کوششى که در این راه از خود نشان داده است، بى نتیجه خواهد بود. سپس فرمود: آگاه باشید که خداوند متعال بهشت خود را بر منت گذار، خود خواه، سخن چین، میگسار، آزمند، ممسک، و بدخلق زنازاده، حرام کرده است. و کسى که مال صدقه را به نیازمندى برساند همان پاداش صدقه دهنده را خواهد داشت؛ و اگر صدقه چهل هزار دست بگردد تا به مستمند برسد، همه آنان (که در این کار خیر شرکت داشته اند) پاداش کامل صدقه را خواهند برد، و آنچه در نزد خداست بهتر و ماندگارتر است براى پرهیزکاران و نیکوکاران اگر پى برده باشید. و کسى که در این دنیا مسجدى بسازد، خداوند به ازاى هر وجب یا هر ذرع از آن، شهرى از طلا و نقره و زبرجد و زمرد و مروارید در بهشت براى او خواهد ساخت که (تصور) بزرگى آن (تجسم) مسافت چهل هزار سال راه را مى طلبد، و در هر شهرى چهل میلیون قصر، و در هر قصرى چهل میلیون سرا، و در هر سرایى چهل میلیون خانه، و در هر خانه اى چهل میلیون تخت و بر هر تختى حورى از حوران بهشت آرمیده است (تا به همسرى او درآیند)، و (باز) در هر خانه اى چهل میلیون غلام و چهل میلیون کنیز، و چهل میلیون سفره رنگارنگ و بر روى هر سفره اى چهل میلیون ظرف، و در هر ظرفى چهل میلیون نوع از انواع خوراکیها قرار دارد، و خداوند به دوست خود آنچنان قدرت و توانى کرامت فرماید که بتواند از همه همسران خود کام بگیرد و از همه خوراکیها در یک روز استفاده نماید.
و کسى که مؤذن مسجدى از مساجد خدا گردد، و در آن مسجد اذان بگوید و فقط رضایت خدا را در نظر داشته باشد، خداوند ثواب چهل میلیون پیغمبر، و چهل میلیون صدیق، و چهل میلیون شهید را به او عنایت فرماید، و شفاعت او شامل چهل میلیون امت مى شود که هر امتى چهل میلیون نفر مرد باشد، و براى او در هر بهشتى (از بهشتهاى هفتگانه) چهل میلیون شهر، و در هر شهرى چهل میلیون قصر، و در هر قصرى چهل میلیون سرا، و در هر سرایى چهل میلیون خانه، و در هر خانه اى چهل میلیون تخت، و بر هر تختى یک حور از حوریان بهشتى آرمیده است (تا به همسرى او درآید)، و نیز (وسعت) هر خانه اى از آن خانه ها چهل میلیون برابر دنیا است، و در اختیار هر همسرى چهل میلیون غلام و چهل میلیون کنیز قرار دارند، و در هر اطاقى چهل میلیون سفره، و بر روى هر سفره اى چهل میلیون ظرف، و در هر ظرفى چهل میلیون نوع از انواع خوراکیها مى باشد که اگر همه جن و انس میهمان او گردند، همه را در کوچکترین خانه از آن خانه ها جاى خواهد داد، و هر چه بخواهند -از خوراکى و نوشیدنى گرفته- تا عطر و جامه و میوه و انواع تحفه ها شامل لباس و زیور آلات گوناگون- در آن وجود دارد؛ و هر خانه اى به اندازه کافى از این اشیاء مورد نیاز، هست. و چون مؤذن «اشهد ان لا اله الا الله» بگوید چهل میلیون فرشته اطراف او را فرا مى گیرند و همه بر او درود مى فرستند و تا وقتى که از اذان فارغ شود براى او طلب آمرزش مى کنند، و در سایه رحمت حضرت حق قرار خواهد داشت، و چهل میلیون فرشته ثواب اذان او را در نامه اعمالش مى نویسند و به محضر خداوند متعال تقدیم مى کنند.
و کسى که به سوى مسجدى از مساجد خدا قدم بردارد، به ازاى هر قدمى که برمى دارد (از لحظه بیرون آمدن از خانه تا به هنگام بازگشت) پاداش ده حسنه خواهد داشت و ده گناه (نیز) از نامه اعمال او پاک مى شود و مقام و منزلت او را (در نزد حضرت حق) ده درجه بالا مى برند. و کسى که بر آن باشد که در هر جا و در هر موقعیت و فرصتى، نماز خود را به جماعت بخواند، (در روز قیامت) جزو اولین گروهى با سبقت گیرندگان، با چهره اى روشنتر از ماه شب چهاردهم (بدر) به سرعت برق از پل صراط خواهد گذشت، و به ازاى هر روز و یا شبى که توفیق شرکت در نماز جماعت را داشته است ثواب یک شهید را به او خواهند داد. و کسى که همیشه در صف اول نماز جماعت قرار گیرد و به اولین تکبیره الاحرام برسد، و با این کار خود موجبات آزار مؤمنى را فراهم نسازد، خداوند به اندازه پاداش مؤذن (که بر شمرده شد) به او در بهشت، پاداش خواهد داد. و کسى که در کنار جاده ها، سر پناهى براى مسافران و رهگذران بسازد، خداوند در روز قیامت او را با مرکبى از در در حالى که پرتو رخسارش بر اهل محشر مى تابد، برخواهد انگیخت، تا در مقام ابراهیم خلیل الرحمن (ع) با او همنشین گردد، و اهل محشر گمان کنند که او یکى از فرشتگان خدا است، که همانند او دیده نشده است، و با شفاعت وى چهل میلیون نفر به بهشت خواهند رفت. و کسى که به درخواست برادر ایمانیش، در کارى که مورد نظر اوست، وساطت کند، خداوند نظر خود را به او معطوف مى دارد، و بر خداوند است که او را هرگز نیازارد. و اگر بدون درخواست برادر دینى خود (در کارى که به او مربوط است) میانجیگرى کند، پاداش هفتاد شهید را به او کرامت کنند.

منـابـع

محمدبن علی ابن بابویه- پاداش نیکیها و کیفر گناهان- صفحه 733

کلیــد واژه هــا

0 نظر ارسال چاپ پرسش در مورد این مطلب افزودن به علاقه مندی ها

0 نظر ارسال چاپ پرسش در مورد این مطلب افزودن به علاقه مندی ها

بـرای اطلاعـات بیشتـر بخوانیـد