تأثیر صوت زیبا در ابلاغ پیام اسلام
فارسی 4011 نمایش |در دعا انسان با خدا حرف میزند. از این جهت که باید گفت که سخن و لفظ، تأثیری ندارد؛ ولی دعاهای ما در عالیترین حد فصاحت و زیبائی است. چرا؟ برای اینکه آن زیبائی دعا باید کمکی باشد برای اینکه محتوای دعا را به قلب انسان برساند. چرا مستحب است مؤذن صیت یعنی خوش صدا باشد؟ این در متن فقه اسلامی آمده است. الله اکبر که معنایش فرق نمیکند که خوش صدا بگوید یا بدصدا، اشهد ان لا اله الا الله که معنایش فرق نمیکند که یک خوش صدا بگوید یا یک بدصدا، ولی انسان وقتی الله اکبر را از یک خوش صدا میشنود جور دیگری بر قلبش اثر میگذارد تا از یک بدصدا.
سعدی داستانی ذکر میکند: مؤذن بدصدایی بود در فلان شهر. داشت با صدای بدی اذان میگفت. یک وقت دید یک یهودی برایش هدیه ای آورد، گفت این هدیه ناقابل را قبول میکنی؟ گفت چرا؟ گفت یک خدمت بزرگی به من کردی. موذن پرسید: چه خدمتی؟ من که خدمتی به شما نکرده ام. گفت من دختری دارم که مدتی بود تمایل به اسلام داشت، از وقتی که تو اذان میگویی و الله اکبر را از تو میشنود، دیگر از اسلام بیزار شده است. حال این هدیه را آورده ام برای اینکه تو خدمتی به من کردی و نگذاشتی این دختر مسلمان بشود.
بوعلی سینا سخن بسیار عالی و لطیفی دارد در کتاب خود مقامات العارفین راجع به اینکه تجمع روحی به چه وسیله برای انسان پیدا میشود. عواملی را ذکر میکند، از آن جمله میگوید: «الکلام الواعظ من قائل زکی؛ سخن واعظی که در درجه اول پاک باشد، اولا خود واعظ باید پاکدل باشد». بعد میگوید: «بعبارة بلیغة و نغمة رخیمة؛ آهنگ صدای آن واعظ باید آهنگ خوبی باشد تا بهتر بر دل مستمع اثر بگذارد. سخن واعظ باید بلیغ باشد تا بر روح مستمع اثر بگذارد». خود قیافه واعظ در میزان تأثیر سخن او مؤثر است. اینها وسیله است، خصوصیات است، کیفیات است، وسائلی است که پیام را میخواهد به اطراف و اکناف، به افراد و اشخاص برساند.
خود قرآن کریم خواندن چطور؟ البته قرآن مثل اذان نیست. برای اذان یک نفر بالای مأذنه میرود و اذان میگوید و گفته اند مؤذن باید صیت باشد، ولی قرآن را همه میخوانند. همه کسانی که میخوانند، موظفند آن را هر چه میتوانند زیبا بخوانند. این، هم در روح قاری بهتر اثر میگذارد و هم در روح شنونده. در قرآن می فرماید: «و رتل القرآن ترتیلا؛ و قرآن را شمرده و با تامل بخوان». (مزمل/ 4) این مسئله ترتیل در قرآن یعنی چه؟ یعنی وقتی که کلمات را میخوانی آنقدر تند نخوان که چسبیده به یکدیگر باشد، آنقدر هم بین آنها فاصله نینداز که این کلمه از آن کلمه بیخبر باشد. طوری این کلمات را بخوان که حالت القائی داشته باشد. جوری بخوان که گوئی خودت داری با خودت حرف میزنی.
اقبال لاهوری میگوید سخنی پدرم به من گفت که در سرنوشت من فوق العاده اثر بخشید. روزی در اطاق خود نشسته و مشغول خواندن قرآن بودم. پدرم آمد از جلوی اطاق من بگذرد، رو کرد به من و گفت: محمد! قرآن را آنچنان بخوان که گوئی بر خودت نازل شده است. از آن وقت من هر وقت به آیات قرآن مراجعه میکنم و آنها را مطالعه میکنم، چنین فرض میکنم که این خدای من است که با من که محمد اقبال هستم دارد حرف میزند. در حدیث داریم: «تغنوا بالقرآن؛ قرآن را با صدایی خوش بخوانید». (بحارالانوار، ج 92، ص 191 و جامع الاخبار، فصل 23، ص 57) که چندین حدیث دیگر بدین مضمون داریم. قدر مسلم، مقصود این است که قرآن را با آهنگهای بسیار زیبا بخوانید، البته آن آهنگهایی که مناسب لهو و لعب و شهوت آمیز و شهوت آلود است، بالضروره حرام و نامشروع است، ولی هر آهنگی متناسب با حالتی برای انسان است.
این خودش یک مطلبی است و باید هم چنین باشد. و یکی از معجزات قرآن، آهنگ پذیری آن است، آن هم آهنگهای معنوی و روحی نه آهنگهای شهوانی. چرا قرائت های قاریان بزرگ این قدر در تمام کشورهای اسلامی توسعه پیدا کرده است؟ برای اینکه آن ها با صدا و آهنگ عالی و با دانستن انواع قرائتها و آهنگها و شناختن اینکه هر سوره ای را با چه آهنگی باید خواند میخوانند. در حدیث، درباره بسیاری از ائمه معصومین (ع)، از جمله راجع به امام سجاد (ع) و امام باقر (ع) داریم که اینها وقتی قرآن میخواندند آن را با صدا و آهنگ بلند و دلپذیر میخواندند بطوری که صدایشان به درون کوچه میرسید و هر کسی که از آن کوچه میگذشت، همانجا میایستاد به طوری که در مدتی که امام در خانه خودش قرآن را با آهنگ لطیف و زیبا قرائت میکرد پشت در خانه جمعیت جمع میشد و راه بند میآمد.
حتی نوشته اند آبکشها (در قدیم معمول بود که اشخاص مشک به دوش میگرفتند و میرفتند از چاهها آب میکشیدند و به منازل میبردند. در مدینه فقط چاه بود و نهر نبود. هنوز هم نهر نیست) که زیاد هم بودند در حالی که مشک به دوششان بود، وقتی میآمدند از جلوی منزل امام عبور کنند، با شنیدن صدای امام، پاهایشان قدرت رفتن را از دست میداد و با همان بار سنگین مشک پر از آب بر دوش میایستادند که صدای قرآن را بشنوند تا وقتی که قرآن امام تمام میشد. همه اینها چه را میرساند؟ استفاده کردن از وسائل مشروع برای رساندن پیام الهی. چرا امام قرآن را با آهنگ بسیار زیبا و لطیف میخواند؟ او میخواست به همین وسیله تبلیغ کرده باشد، میخواست قرآن را به این وسیله به مردم برساند.
منـابـع
مرتضی مطهری- حماسه حسینی 1- صفحه 225-220
کلیــد واژه هــا
0 نظر اشتراک گذاری ارسال چاپ پرسش در مورد این مطلب افزودن به علاقه مندی ها