جلوه ها و نشانه های خشم در افراد

خشم در افراد جلوه هائی دارد که از روی آن می توان چنان حالتی را در افراد شناسائی کرد و مواضع لازم را اتخاذ نمود. در زیر به قسمت هایی از آن اشاره خواهیم کرد:

1- در چهره و ظاهر بدن: در چهره و صورت افراد خشمگین نشانه هائی است که از آن طریق می توان به خشم او پی برده از جمله:

- برافروختگی صورت به علت جریان سریع خون در بدن و به دنبال آن عرق گرم

- درشت شدن و برآمدن رگ گردن و پیشانی که باز هم حاکی از جریان سریع خون است.

-  فراخی بینی و سوراخ های آن که تنفس به راحتی انجام گیرد و امکان عملیات را بالا برد.

-  کف کردن دهان که حاکی از شدت خشم و خشک شدن دهان است.

- انقباض و متغیر شدن حالت و انقباض آرواره ها و گره شدن مشت ها و نمایان شدن دندان ها و حتی قروچه گرفتن، دندان خائی و...

- فرد خشمگین چنان است که گوئی آتشی وجود او را سیاه کرده و چهره آن را واژگونه نموده است و این امر نشان می دهد در اندرون او غوغائی است. در خشم های شدید رنگ و رو زرد می شود و گاهی بدنش به رنگ بنفش در آمده و بیهوش می شود و می افتد.

2- در حالات: افراد خشمگین دچار حالات خاصی می شوند که وحشت انگیز است از جمله:

- اختلال در تنفس- و گاهی حبس نفس در سینه تا دیگران به وحشت افتند و این امر در کودکان دیده می شود، و گاهی عدم تنفس که چند ثانیه ای طول می کشد و شبیه صرع و حالتی نظیر آن دیده می شود و هشیاری خود را از دست می دهد.

- حالت حمله و تجاوز به خود گرفتن و سعی در سرکوب کردن طرف مقابل و گاهی به وسایل و اشیاء

- قیافه وحشتناک و درنده خوئی به خود گرفتن که وحشت آور است.

- حالت لرزش بدن و اعضاء و دندان به هم سائیدن که برخی آن را یادگاری از درندگان می دانند.

-حرکت متناوب در صورت و دست و انگشتان

- حالت غریدن و فریاد کشیدن و داد و جیغ به راه انداختن

و گاهی هم حالت گریستن و از این طریق دق دل خالی کردن.

3- در بیان و گفتار: جیغ و داد به راه می اندازند، کلمات توهین آمیز و تحقیر کننده به زبان می آورند، می خواهند با سخن طرف مقابل را از میان به در کنند، گاهی مسخره می کنند، زمانی از قدرت و شجاعت خود حرف می زنند و به خود می بالند. صدا خشن می شود، کلمات بریده بریده ادا می گردد، گاهی سخنان نامفهوم شده و پرت و پلاگوئی پدید می آید. سخنانش همراه با اخم است و جمله هایش همراه با کنایه زدن، انتقاد کردن، و زمانی هم یاوه سرائی. فحش می دهد، کلمات رکیک بر زبان جاری می کند، سخنان نابهنجار می گوید و گاهی ممکن است به خودش ناسزا بگوید، از خود و دیگران ابراز تنفر کند.

4- رفتار او: افراد خشمگین رفتاری نامتعادل دارند مثلا پا به زمین می کوبند، اشیاء را پرت می کنند، در را می کوبند و به هم می زنند، به دیوار لگد می زنند، سر خود را به دیوار می کوبند، هر چه که به دستشان برسد می شکنند، خود را به زمین می کشند، از خوردن غذا امتناع می کنند، از شدت ناراحتی ویران می کنند، می سوزانند، ضربه می زنند، می غلطند و در کل، رفتاری خلاف ضوابط اجتماعی از خود بروز می دهند.

5-  در برخورد با دیگران: برخوردشان همراه با دشمنی است و مقصد آن به ستوه آوردن و دق دل خالی کردن است: گاز می گیرند، لگد می زنند، موی دیگری را می کشند، مبارزه می کنند، جواب های سر بالا می دهند، طاغی و عاصی می شوند، گستاخی می کنند، خشنونت نشان می دهند، گاهی ادای دیگران را درمی آورند، در برابر سخنانش پوزخند می زنند، به مسابقه و رقابت با دیگران می پردازند، به صورت دیگران چنگ می اندازند و وضعشان به گونه ای است که گوئی دستگاه کنترل شده رفتار و اخلاق را از دست داده اند.

6- جنبه های دیگر: خشم ممکن است جلوه های دیگری داشته باشد از جمله: تظاهرات عصبی مثل ناخن جو یدن، بازی کردن با خود یا با موی خود، تکان دادن دست و پاها، روی میز مشت زدن، کناره گیری کردن، ناراحتی از خود بروز دادن، هنگامه طلبی ها، بدگوئیها، شایعه سازی، متهم کردن، درون ریختن خشم، ترشح بیحساب غدد که امری حاصل شدنی است، طرد و رد خود و دیگران، حرکتهای بی هدف و راه رفتن بی حساب.....